Op woensdag 27 mei was groep 7 van onze school te gast bij Nationaal Monument Kamp Vught. Veel gevangenen werden in de Tweede Wereldoorlog vanuit Vught naar vernietigingskampen gebracht. Dat gold vooral voor de joden. De meest bekende gebeurtenissen in Kamp Vught zijn de twee kindertransporten. Het kindermonument op NM Kamp Vught, maar vooral de jonge leeftijd van de op transport gestuurde kindertjes die op het monument te lezen waren, heeft een diepe indruk op groep 7 achtergelaten. Na een moment van bezinning hebben onze Wandelboskinderen een interactieve les gedaan en hun bevindingen over een geborduurde zakdoek, van iemand uit die vreselijke tijd, gepresenteerd. Dit gebeurde in barak 1B, de laatst overgebleven barak van het voormalige Konzentrationslager Herzogenbusch (zoals Kamp Vught vroeger heette). De barak is uniek oorlogserfgoed en een plaats van herinnering. De kinderen van groep 7 gingen goed voorbereid op weg naar NM Kamp Vught. Een aantal ervaringen:
Hicham: “We begonnen er met een rondleiding en maakten kennis met een gids. Hij liet ons een plattegrond (maquette/miniatuurkamp) zien. Daarna liepen we naar een Davidster.”
Janne: “Kamp Vught was een soort gevangenis, want er werden geen mensen massaal vermoord. Mensen kwamen om het leven door vele ziektes en dan werden ze gekremeert. Aan het einde van de oorlog zijn er veel assen teruggevonden en samen in een soort graf gelegd. Mannen en vrouwen werden gescheiden. Als je niet luisterde werd je over een bok gelegd en kreeg je minimaal 25 stokslagen. De mannen moesten hard werken en iedereen sliep op een bed van stro. De mensen kregen als ontbijt een kopje bruin water dat naar niks smaakte en naar niks rook. Als lunch een bakje heet water met heel soms een paar aardappelschillen erin. En als avondeten een stuk brood met soms een beetje boter en heel soms een beetje jam. De Nazi’s zeiden dat kinderen met een ouder naar een kinderkamp mochten waar ze goed zouden worden verzorgd, maar in tegenstelling .. ze werden naar een vernietigingskamp gebracht en daar vermoord.”
Soedabeh: “We zagen een monument voor kinderen die in de oorlog doodgingen en hoe oud ze toen waren. Na de pauze gingen we een raadsel doen. Wat staat er op de zakdoek? Van wie is de zakdoek?”
In de auto op weg naar Tilburg en in de klas is er nagepraat over de indrukwekkende excursie.